PROBLEMY TO NIE TYLKO KŁOPOTY, TO TAKŻE NIEWYKORZYSTANE SZANSE ROZWOJU
Ogólnym celem psychoterapii jest zwiększenie zdolności człowieka do pracy i miłości. Istnieje wiele odmiennych pomysłów na pomaganie z zastosowaniem psychoterapii. To, co łączy różne podejścia, to kontakt międzyludzki. Cenimy sobie wszystkie cztery główne metody – podejścia w psychoterapii: psychodynamiczne, poznawczo-behawioralne, humanistyczne i systemowe. Jednak najbliższe jest dla nas podejście psychodynamiczne i systemowe.
PODEJŚCIE PSYCHODYNAMICZNE i SYSTEMOWE
W obu podejściach zakłada się, najogólniej rzecz ujmując, że nasze radości i kłopoty są przede wszystkim wynikiem relacji jakie mieliśmy i aktualnie mamy w naszym życiu. W związku z tym, skoro nasze indywidualne trudności powstały w trakcie naszego życia wśród różnych relacji międzyludzkich, to również właśnie poprzez relację terapeutyczną możemy te trudności pokonywać.
Metodą jest tu rozmowa, która różni się od tych codziennych, gdyż w dyskretnych warunkach, bez oceniania, możemy mówić o wszystkich swoich sprawach. Podczas rozmowy przyglądamy się, analizujemy razem z pacjentem myśli i uczucia, które towarzyszą bieżącym problemom. Pomaga to uzyskać ulgę i lepsze zrozumienie natury swoich problemów oraz podejmowania nowych zachowań.
W terapii systemowej, dodatkowo, oprócz świata wewnętrznego ważne jest też to, co się dzieje pomiędzy nami a innymi ludźmi. Co razem robimy, bądź nie robimy i jak to na nas wpływa. Jesteśmy częścią większej całości, np. rodziny i ona wpływa na nas, a my na nią. Terapia ma służyć badaniu i zmianie komunikacji, ról czy zasad, które mogą być problematyczne.
Dzięki połączeniu psychoterapii psychodynamicznej i systemowej możemy równocześnie dojść do źródeł kłopotów oraz lepiej zrozumieć jak relacje, w których żyjemy, na nas wpływają. Jesteśmy w stanie poznać wewnętrzne mechanizmy, które te problemy potęgują. W końcu możemy też uświadomić sobie i nazwać prawdziwe potrzeby, marzenia i pragnienia w taki sposób, że przestaną być zagrażające, ponieważ nie będą budzić już lęku, poczucia winy czy wstydu. W ten sposób zmierzamy do wypracowania nowych sposobów zachowania, które w dojrzalszy i świadomy sposób pozwolą nam żyć, i być sobą.
Dzięki temu, że proces leczenia trwa przez jakiś czas, zwiększa to zdolność do nawiązywania długotrwałych i głębszych relacji z innymi ludźmi oraz do twórczego wykorzystywania własnych możliwości.
RAMY – SETTING
Profesjonalne pomaganie odbywa się w oparciu o zasady tzw. settingu (w j. ang. oprawa, tło, podstawa). Są to normy regulujące sposoby spotykania się obu stron - terapeuty i pacjenta. Zasady dotyczą celu, częstotliwości i terminów spotkań, odpłatności, zasad kończenia terapii. Ramy, choć nie zawsze są łatwe do przyjęcia, gdyż są pewnym zobowiązaniem, to zawsze dają poczucie jasności i bezpieczeństwa zarówno pacjentowi, jak i terapeucie.
